Alleen inzet volstaat niet

SPV’81 – WDS’48 0-1

Een ontmoeting met een landelijk karakter. Dat bleek al uit de plaatsnamen die in de clubnamen verborgen zitten. Voetballers uit Waarder, Driebruggen, Polsbroek en Vlist etaleerden hun voetbalkunsten onder leiding van een strenge stedeling in de persoon van scheidsrechter Herman Merkestein uit Den Haag die zijn ietwat geringe loopvermogen compenseerde met opvoedkundige vermaningen. Dat hij binnen de lijnen de baas was, leed geen enkele twijfel. “Meneer, wilt U 9 meter afstand van de bal nemen?” klonk het in de oren van de plattelandsjeugd. En ook wanneer hij zich genoodzaakt achtte een vermaning dan wel een kaart uit te delen, deed hij dat op een soevereine wijze. Wanneer de arbiter opvalt, is de reden daarvoor ook vaak gelegen in het weinig attractieve spel van de andere 22 deelnemers aan de wedstrijd.

Duelvoetbal

Bij deze derby was dat zeker het geval. Er ontspon zich na een vooral van de kant van de bezoekers aarzelend begin een duel dat het best geduid kan worden als ‘duelvoetbal’. Goed lopende combinaties deden zich nauwelijks voor en balverlies vierde hoogtij. Natuurlijk ontstonden er wel kansrijke situaties maar daarbij lieten de voorwaartsen het danig afweten. En ook de beide doelmannen, Jeroen Both bij de thuisploeg en Jan Boerefijn bij WDS, leken niet van zins zich te laten verschalken. Jeroen Both voorkwam na een kwartier de openingstreffer, toen na balverlies aan de zijde van de thuisploeg Tom Wils Eric Cromwijk op maat bediende. Twee minuten later kwam dezelfde Cromwijk een teenlengte tekort om succesvol te zijn. De meest indrukwekkende aanvalspoging kwam voor de rust nog op naam van linksachter Mark Venhuis. Hij denderde naar voren en doelman Both redde ten koste van een hoekschop. De pogingen van de bezoekers om nog voor de thee een bres te slaan in de Polsbroekse defensie leden schipbreuk. Namens SPV kwam Aris van der Vlist in de 42^e minuut nog tot een indrukwekkende inzet. Nu waren de vingertoppen van Jan Boerefijn ter plaatste.

Weinig kansen

Slechts hoekschoppen vormden de oogst van de goede bedoelingen waarmee beide ploegen de kleedkamers hadden verlaten. Een afstandsschot van Venhuis sloeg in de 51^e minuut als een granaat in het hek achter het doel van Both, waarna nog geen minuut later de score werd geopend. Op aangeven van middenvelder Griffioen verscheen Eric Cromwijk plotseling links van het SPV-doel en met zijn ‘verkeerde’ been schoot hij de bal in de touwen; 0-1 (52^e minuut). Hierna ging SPV wel meer persoonlijke duels winnen, maar in het doelgebied voor Jan Boerefijn werd weinig dreigends op de mat gelegd. Die moest wel een pegel van der Vlist tot hoekschop verwerken en eenmaal buiten zijn strafschopgebied rennen om invaller Thomas Spelt het scoren te beletten. Maar voor de rest bleef het alle wissels ten spijt rustig. Bij hoekschoppen van de thuisploeg werd het kopgrage hoofd van Sander Koolwijk gezocht, maar die kende in aanvoerder Jos Lodder een geduchte tegenstander.

Lukraak

Opportunisme was troef in de laatste fase van de wedstrijd, waarin de Driebruggenaren Lemkes (overtreding) en Koorevaar (spelbederf in de ogen van de streng maar rechtvaardig optredende Hagenees ‘op leeftijd’) nog een gele kaart wisten te scoren. Na een ‘schoolvoorbeeld’ van Polsbroeks buitenspel dat door de assistent-scheidsrechter goed werd onderkend en een lastminute kans voor Koolwijk (met Boerefijn als sta-in-de-weg), stond de thuisploeg bij het eindsignaal met lege handen.