Cookie beleid SPV '81

De website van SPV '81 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Historie

1 mei 1981: Oprichting
Vanaf 1968 is men bezig om in Polsbroek een voetbalvereniging op te richten. Na vele horden genomen te hebben, werd in 1980 begonnen met de aanleg van het veld en de bouw van de kantine, die geheel door vrijwilligershanden tot stand kwam. De bar komt van "De Kwakel", de tafels met karakteristieke huifkarwielen van meubelmaker Arie Rietveld te Polsbroekerdam. Na de initiele problemen met het veld overwonnen te hebben, en na anderhalf jaar alleen maar uitwedstrijden te hebben gespeeld, kan op 30 oktober 1982 om 10 uur 's ochtends eindelijk voor het eerst door de F-pupillen afgetrapt worden. Burgemeester H.C. Schriever opent vervolgens enkele maanden later op 7 mei 1983 officieel het complex van SPV aan de Noordzijdseweg.



7 mei 1983: Burgermeester Schriever hijst de vlag van SPV.

De oprichting van onze club bleef niet onopgemerkt. Op deze pagina de verslagen van drie streekkranten in de week rond de officiele opening van het complex:
 

IJsselbode, dinsdag 3 mei 1983
Na jarenlang geharrewar tussen 'n klein groepje enthousiastelingen in de gemeenschap Polsbroek is het nu dan eindelijk zover dat een volledig sportcomplex kan worden geopend.  Werd er destijds wel eens gevoetbald, zoals met Koninginnedag, dan ging het meestal met een voetbalploeg van "De Kwakel". Doch met de komst van een nieuwe burgemeester, de verkiezing van een nieuwe gerneenteraad en de geruchten van een gemeentelijke herindeling, waarbij Lopik, Benschop en Polsbroek een nieuwe gemeente moeten gaan vormen, kwam er meer gehoor voor de realisatie van een voetbalvereniging met een eigen veld. Op 14 november 1980 werd na vele gesprekken begonnen met de eerste fase van het maken van een sportveld. Toen werden de eerste vrachten aangevoerd om de twee sloten te dempen, nodig voor een speelveld dat voldoet aan de eisen van de KNVB. In het voorjaar van 1982 werd begonnen met de tweede fase, de uiteindelijke aanleg van een speelveld, vvaarbij ondertussen in december 1981 de eerste paal werd geslagen voor het clubgebouw. Het sportveld kwam medio 1982 klaar en in november kon er op gespeeld worden. Het hele jaar is er door vrijwilligers aan de kantine gebouwd. Praktisch alles, op een paar gespecialiseerde onderdelen na, is door eigen leden gedaan. Dit alles in ogenschouw genomen een heel complex waar de gemeente Polsbroek en voetbalvereniging SPV met voldoening op kan terugzien en trots op mag zijn. Vandaar ook dat de opening met enige feestelijkheden gepaard gaat. Op vrijdagavond 6 mei is er in de feesttent op het trainingsveld voor de jeugd een disco-avond met medewerking van discotheek Blue Fire. Zaterdag 7 mei zal burgemeester Schriever om 10.00 uur de officiéle opening verrichten waarna het bestuur van SPV zal receptioneren voor genodigden en sponsors. Om half één kan een ieder het gehele complex bezichtigen. 's Middags spelen de senioren van SPV  tegen het voetbalteam van radio Veronica aangevuld met bekende artiesten, waarbij de Brassband Schoonhoven enkele demonstraties verzorgt. De pupillen van SPV spelen ook nag een partijtje tegen de pupillen van Schoonhoven en Haastrecht, dit uit dankbaarheid omdat deze twee verenigingen SPV gastvrijheid hebben geboden bij de thuiswedstrijden van SPV voordat het eigen veld klaar was. Tot slot is er op deze dag een dansavand in de feesttent met medewerking van String Set uit Nieuwegein.
 

Utrechts Nieuwsblad, maandag 9 mei 1983
"Blijf sportief in het spel en wacht u voor sportverdwazing", zo eindigde de rede die burgemeester Schriever uitsprak ter gelegenheid van de opening van het sportcomlex in Polsbroek. Daaraan voorafgaand had hij de vlag van de sportvereniging Polsbroek Vlist gehesen en de kantine geopend. Al vanaf 1968 was men  in Polsbroek bezig om een sportcomplex te verkrijgen. Na het nemen van veel hobbels is vanaf 1980 gewerkt aan de aanleg van het veld en de bouw van de kantine. De totale kosten bedroegen f 663.000. Hiervan was tachtigduizend gulden bestemd voor de bouw van de kantine en de kleed- en wasgelegenheden. Voor dit geld is materiaal gekocht en 'wat vrijwilligers presteren, zie je als je hier rondkijkt', aldus de burgemeester. De KNVB liet zich ook niet onbetuigd en roemde de inzet van de jonge vereniging en hoopte dat ze ook dit jaar weer de sportiviteitsprijs zou veroveren. De voorzitter van de sectie voetbal, de heer Scheerder bedankte iedereen voor de verleende hulp en de goede  samenwerking. De sectie voetbal telt honderdendertig spelende leden. Daarnaast kent de vereniging een sectie gymnastiek.


Lekstreek, dinsdag 10 mei 1983
Zaterdag 7 mei werd in Polsbroek het nieuwe complex van SPV oftewel de Sportvereniging Polsbroek Vlist geopend door burgemeester Schriever. De burgemeester hees om tien uur de vlag en ontsloot vervolgens de deur van de kantine, die de vele genodigden bij dit gebeuren ruim onderdak kon bieden. De Sportvereniging Polsbroek/Vlist beschikt over een speelveld aan de Noordzijde met een heel fraai uitzicht over de polder, een trainingsveld en een perfecte kantine waarin de voormalige bar van "De Kwakel" een respectabel meubelstuk vormt.  Het geheel heeft een bedrag bedrag van f 273.000,- gekost en het leeuwendeel van die kosten werd opgebracht door de inbreng van het eigen werk en inbreng van de leden, nl f 150.000,- Daarnaast een bedrag van f 92.000,- aan subsidies en een eenvoudig rekensommetje leert dan dat de vereniging alsnog een schuld heeft van f 32.000,-  maar dat is een bedrag waar voorzitter Haaksman niet zo erg zwaar aan tilt, omdat hij het vertrouwen heeft dat dit op den duur geregeld kan worden. En gezien de blijdschap rond het gereedkomen van dit sportcomplex bij grote delen van de bevolking van beide gemeenten, de inzet die de leden tijdens de aanleg en bouw al hebben getoond, lijkt dit vertrouwen niet misplaatst. Burgemeester Schriever opende de reeks redevoering en sprak zijn blijdschap uit over het feit dat iets dergelijks in zijn kleine gemeente mogelijk is gebleken. De eerste wedstrijden op het nieuwe terrein werden gespeeld tussen de D-pupillen van de Polsbroeks/Vlister vereniging tegen de D-pupillen van Haastrecht omdat  de Schoonhovense pupillen verhinderd waren door het plotseling overlijden van de heer Murk, secretaris van de Schoonhovense voetbalvereniging. Het bleef echter niet alleen bij pupillenvoetbal, eigen spelers konden aantreden tegen het inmiddels bekende Veronica-elftal, een waardige tegenstander voor een openingswedstrijd. De feestelijke opening bleef niet alleen beperkt tot de voetballerij. Naast de nieuwe kantine annex spelershome was een feesttent opgericht. Polsbroek/Vlist heeft zaterdag feestgevierd en met recht. Wat hier tot stand is gebracht, is zeker een compliment waard, dit alles afgewogen tegen het geringe inwonersaantal in deze beide gemeenten. De komende competitie wordt met vertrouwen tegemoed gezien, met onder meer een derde elftal van een grote groep jeugdige spelers, die normaliter in een junioren A-elftal uit zouden komen, maar dit team is komen te vervallen om een aantal senioren speelvreugde te kunnen bieden. De nieuwe sportaccomodatie zal zeker een stimulans zijn voor de leden van de vereniging. Men heeft er jaren achtereen voor moeten knokken om dit tot werkelijkheid te brengen en met die inzet in het veld zal men het ook in de komende competitie ver schoppen. Inmiddels zijn de elftallen door de bedrijven Strien en Van den Dool in het pak gestoken. Beter dan dit gebaar kan niet tot uiting worden gebracht hoe de sportvereniging Polsbroek/Vlist leeft in de beide gemeenschappen.

 
1984: 'De voorzet'
Na de oprichting duurt het ruim drie jaar voordat met het clubblad 'De Voorzet' gestart wordt. In oktober 1984 zijn de eerste geschreven overleveringen van de club een feit. De trainer op dat moment is Eddy Souisay, de redactie is in handen van Jeanette Sluijs, Stevie Wonder staat op 1 in de Top 40 en toenmalig voorzitter Cees Haaksman geeft in het gloednieuwe clubblad het startschot:
Sportvrienden!

Het nieuwe seizoen is alweer in volle gang en om voortaan iedereen op de hoogte te houden van het voetbalgebeuren in Polsbroek en Vlist, is vanuit de activiteitencommissie het goede idee ontstaan een clubblad te verspreiden.
Ik wil daarom van de gelegenheid gebruik maken om de redaktie geluk te wensen met het uitbrengen van het eerste exemplaar.
Verder heb ik een verzoek aan onze spelende leden. Onze nieuwe trainer Eddy Souisay is het nieuwe seizoen vol enthousiasme van start gegaan. Laat onze trainer nou niet alleen in de kou staan en kom als voetballer van SPV de trainingsavonden wat veker bezoeken (vooral de senioren en damesleden). Verder veel plezier met het blad.
Voorzitter SPV, Cees Haaksman

Kampioenschap 1992
In 1992 werd het eerste elftal voor het eerst (en tot nu toe het laatst) kampioen. De pers berichtte hierover destijds
Nadat Marco de Kruijf de mooiste kans van de wedstrijd had gemist door de bal, die hij van Richard Achterberg op een presenteerblaadje kreeg, van een paar meter over het doel te lepelen hief hij meteen de armen juichend omhoog. De prima leidende arbiter N. van Bemmel uit Boskoop onthield De Kruijf elk verwijt door zijn laatste fluitsignaal. SPV was door de 2-1 zege op Aarlanderveen 2 kampioen van de eerste klasse GVB. Daaraan had Marco de Kruijf toch trouwens een belangrijke bijdrage geleverd. Omdat hij als militair niet kan trainen zette trainer Gerrit Alblas hem pas na de 0-0 rust in voor de geblesseerde Wim Achterberg. Hij hielp SPV een stap in de goede richting door met een prachtige kopbal uit een voorzet van Jan Achterberg de score open te breken: 1-0. Daarmee was SPV er nog niet, maar keeper Ferry Mol bij een vrije trap en Bas de Leeuw, die een Aarlanderveen aanvaller voor een leeg doel blokkeerde, voorkwamen de gelijkmaker. Een kwartier voor tijd kwam SPV goedkoop op 2-0 toen een scherpe voorzet van Martin Verkleij door Aarlanderveen verdediger Martin Groen in ’t Woud in eigen doel werd gewerkt. Aarlanderveen, ook vechtend voor een promotiekans, bracht door John de Jong (kopbal) de spanning terug (2-1). SPV weigerde zich de laatste tien minuten in te graven en bleef aanvallen. Solist Richard Achterberg had graag zijn gebruikelijke doelpuntje meegepikt, maar hij strandde steeds. Toen hij De Kruijf na een fraaie solo lanceerde kwam met diens misser het verlossende eindsignaal en kon SPV de gelukwensen in ontvangst nemen. Daarbij was ook die van Jan Bredie, de voorzitter van de afdeling Gouda. Als de jongste vereniging van de afdeling Gouda (opgericht in 1981) viert SPV voor het eerst het kampioenschap van het hoofdteam. De succesvolle trainer Gerrit Alblas, die ook het volgend seizoen aanblijft, promoveert met zijn team naar de hoofdklasse. Daarin kwam SPV door versterkte promotie eerder uit in seizoen ’87-’88, Dat was maar voor één jaar. De club uit Polsbroek/Vlist hoopt het nu langer te kunnen uitzingen, al beseft men wel dat het een stuk zwaarder zal worden. De grote wens van het clubje blijft een tweede voetbalveld. Het kampioensteam bestaat uit de spelers Ferry Mol, Niels Mol, Jan Achterberg, Richard Achterberg, Wim Achterberg, Michel Haaksman, Erik Hoogenboom, Bas de Leeuw, Pieter Littooy, Jan de Ruiter, Martin Verkleij, Addie Zijderlaan, Marco de Kruijf en Henk Hoogendoorn.
 
De derby van 1997
De derby tegen aartsrivaal Schoonhoven in het seizoen 1997/1998 is misschien wel een van de meest memorabele wedstrijden ooit gespeeld. Zeker als enkele maanden later ook de thuiswedstrijd in een 2-0 overwinning eindigt. Op zaterdag 15 november 1997 werd het in Schoonhoven tot grote vreugde van vele meegereisde supporters maar liefst 0-3, en bleef Schoonhoven een nog grotere afstraffing bespaard:
Het Polsbroekse SPV zegevierde met 3-0 over Schoonhoven. De vijfde zege op rij van SPV, dat omhoog gaat blikken. De eerste kansen om te scoren gingen teloor, al was de kopbal op de lat van Wim Achterberg uit de corner pech. Na een kwartier kwam Schoonhoven wat beter in de wedstrijd en kreeg ook mogelijkheden om te scoren. Dicht bij een doelpunt was Maico Bussink. Zijn kopbal uit een voorzet van Erik van Buren onderschepte de goed keepende Nils Mol van SPV met de knie, waarna hij de wegspringende bal nog juist voor de doellijn kon pakken. De routiniers Albert Koorevaar en Richard Achterberg waren steeds aanspeelbaar en zij wonnen ook menig persooniijk duel. Sander Kok, die ook veel loopwerk verrichtte, ging na een kwartier een goede combinatie aan met Richard Achterberg, die er op links langs glipte en ook keeper Arie van der Vlist op het verkeerde been zette: 0-1. Het tegenoffensief van Schoonhoven miste overtuiging en het meeste gevaar bleef van de Polsbroekers komen. Aanvoerder Albert Koorevaar, die de bal kreeg aangereikt van Richard Achterberg, scoorde met een harde schuiver, via een Schoonhovense voet, het tweede doelpunt: 0-2. Daarna profiteerde Sander Kok van een slechte uittrap van doelman Van der Vlist, die hem de bal in de voeten speelde: 0-3. Een volgende opgelegde kans liet Kok liggen. Inmiddels had Erik van Buren, een van de betere spelers van Schoonhoven, na tweemaal geel het veld moeten ruimen. Met tien man was er voor Schoonhoven niets meer te redden ondanks het faire volhouden van de thuisclub. SPV buitte de kansen om de score op te voeren niet uit, maar trainer Ad Hoogerbrug was dik tevreden: "De grote kracht lag vandaag in onze verdediging, die met Jan de Ruiter aan het hoofd organisatorisch goed in elkaar stak. Schoonhoven heeft weinig opgelegde kansen gehad, terwijl wij ze wel wisten te scheppen. Jammer dat Sander Kok tegen geel opliep, hij moet zich leren te gedragen". Elftalleider Simon Vermeulen van Schoonhoven: "Zij hebben er hard voor gewerkt, want ze wilden de ontrouwe trainer echt wel te kijk zetten. Maar we gaan met goede moed verder. Wellicht gaat het in de tweede competitiehelft, hopelijk met een andere trainer, beter".

 
1990: 'Bijna Europees' voetbal
In 1990 speelde het eerste een vriendschappelijke wedstrijd tegen Oldehove op initiatief van M.Verkleij. Hoe dat afliep lees je hier onder.
Vrijdag 25 mei 1990 was de dag dat wij naar Groningen gingen. De reden daarvan was n.l. een voetbalwedstrijd in Oldehove. Dit alles had Martien Verkley geregeld, omdat zijn ouders en broer daar wonen. Deze gelegenheid was natuurlijk voor het 1e team, aangevuld door spelers van het 2e. Verder gingen ook mee: Gerrit en Gerrit, trainer en leider aangevuld met 2 bestuursleden n.l. Cees van Dam en Grethus de Ruijter, want die schijnen er ook altijd bij te horen. Al met al waren we dus met een groep van 28 personen, uiteraard incl. aanhang. Vrijdagavond was het zover, de bedoeling was dat we om 18.30 uur zouden vertrekken. Het wachten was zoals wel vaker voorkomt op Wim Achterberg. In spanning wachtten we af, want het was nog niet zeker wie hij mee zou nemen: Danielle, z'n ex-vriendin of misschien wel zijn nieuwe vriendin. Om 19.15 uur kwam hij aangesjokt. En wie had hij bij zich? Z'n zus!!! Later werd het iedereen wel duidelijk. Nu wel, toen het hele spul compleet was gingen we vertrekken. De trainer had keurig de indeling van de auto's gemaakt, dus dat gaf weinig problemen. We hadden afgesproken door te rijden tot Staphorst en daar zouden we dan koffie gaan drinken. Tinus, die voorop reed omdat hij de weg wist, had dat doorrijden wel erg serieus genomen, want we raasden n.l. met een gang van 120 km per uur naar Groningen. Op zich was dat best wel goed bij te 1 houden, maar Hans Sluys, die ook reed, kon het maar net volgen met dat ouwe Opeltje van 'm. Bij Staphorst aangekomen, werd er voor de koffie nangeschoven. Tinus was de man die het beheer van de "pot" op zich nam en na betaald te hebben, gingen we verder. Hans had Tinus nog eens duidelijk gemaakt om het iets kalmer aan te doen. Er zou rekening mee gehouden worden. Ik moet zeggen, de eerste 30 km ging het best goed. We reden zo'n 100km per uur. Maar toen Tinus er later weer een tandje opgooide, was het snel gedaan het het Opeltje. Hij begon te roken, stotteren en te stinken; hij is toen maar snel gestopt. Het bleek dat er geen water meer in zat. Nadat we water hadden bijgevuld, probeerden we weer te starten, maar zonder resultaat. Geen probleem, Kees v. Dam zette zijn auto ervoor en sleepte het Opeltje zo naar het motel 15 km verder. Daar aangekomen hebben we de spullen uitgeladen en Wim zou de volgende dag wel even onder de moterkap kijken. Wij hadden geluk dat er bij het motel ook een gezellige bar was, waar we 's avonds nog wat konden drinken en daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. Na wat taktische besprekingcn over de wedstrijd en wat gedronken te hebben, gingen we slapen. De volgende morgen aan het ontbijt waren de meesten redelijk fit, op een enkeling na. Na het ontbijt heeft Bas nog geprobeerd het Opeltje aan te slepen, maar dat lukte helaas niet. Bij nader inzien bleek dat de koppakking eruit was gesmolten, doordat deze zo heet geworden was. Toen maar besloten om de auto thuis te laten brengen door de wegenwacht, maar hoe? (Hans was n.l. geen wegenwachtlid). Piet Murk gelukkig wel, dus die zou de W.W. bellen. De rest van het gezelschap kon daar niet op wachten en zijn zo volgens planning de binnenstad van Groningen ingedoken. Zij kregen daar de tijd om zich tot 13.00 uur op de kermis te vermaken. De A.N.W.B. was inmiddels gearriveerd en werd door een waterdicht verhaal over bedrijfswagens, zwagers en geleende auto's het bos ingestuurd (Complimenten, hoor, Piet). Daarna konden we met zijn allen richting Oldehoven vertrekken. Na verwelkomd te zijn door de voorzitter, werd er wat bijgepraat met onze gastspeler Gert-Jan Tjeertes, die door het technisch duo op de plek van laatste man werd gezet. Dit gaf veel vertrouwen omdat hij op die plek bij S.P.V. destijds nooit faalde. Voordat de wedstrijd begon moesten er nog foto`s gemaakt worden. Snel werd even aan de kant gekeken of dat de penningmeester ook weer onder de mensen was gekomen. Deze was namelijk niet zo fit zijn bed uitgekomen, omdat hij de avond ervoor flink mee had willen drinken met de voetballers. Nou u begrijpt natuurlijk wel dat dat iets te hoog gegrepen was voor Cees. Misschien dat je de volgende keer beter direkt maar "kleintjes" moet gaan drinken, Kees! ln het begin van de wedstrijd ging het aardig gelijk op, maar al snel bleek dat SPV het beste van het spel had. Dus kwamen de eerste kansen al snel, zo kwamen de heren Achterberg allebei tot mooie scoringsmogelijkheden, maar ze lieten het afweten. Maar wat later in de wedstrijd, toen Hans met een lange bal Richard alleen voor de keeper bracht, werd het door koel intikken 0-1 voor SPV. De Groningers kregen wel wat kansjes, maar echt gevaarlijk werd het niet. Al moet ik zeggen dat Ferry deze wedstrijd in bloedvorm was, want wist toch menig balletje net over de lat te tikken en zo bleef het voorlopig 0-1. Tot het moment dat (weer?) Hans een opening zag aan de rechterkant van het veld. Hij gaf een diagonale pass op de zojuist ingevallen Johan. Deze trok de bal voor en Tinus rondde het karwei af (0-2). Uitgerekend Tinus die het gevaar van SPV is. Tenminste dat heeft hij voor die tijd die Groningers wijs gemaakt. Maar goed, die kan je alles wijsmaken. Al snel daarna scoorde Oldehoven tegen (1-2), dit was een mooi uitgespeelde kans van de rechterspits, want wist de linksback van SPV en zelfs Ferry te omzeilen. Na die tijd kregen de Groningers nog wel kansjes, maar het bleef 1-2. Na gedouched en wat gedronken te hebben, namen we afscheid van Gert-Jan en zijn we weer naar het motel gereden. Om 8 uur zouden we daar een diner krijgen maar voor die tijd hadden we nog 1 uur voor onszelf. Het diner bestond uit een grill barbeque, wat de dames hadden uitgekozen. Voordat we daaraan konden beginnen, zochten we nog iemand,  die het woord wilde nemen. De trainer voelde zich niet geroepen; hij vond dat hij het hele seizoen al genoeg gezegd had. Richard was toen degene die het woord nam en verzocht de dames om als eerste hun vlees te gaan roosteren, anders bleef er voor hen misschien niets meer over (slijmbal!!). Daarna konden wij allen aanvallen. Tenminste allen?. Eén persoon was die avond niet in beeld. U raadt het misschien al. Cees van Dam lag namelijk al op bed. Deze oude man heeft zijn rust hard nodig.  Na hat eten hebban we nog gezellig wat (of vat?)gedronken en zijn toen midden in de nacht richtingslaapkamar gegaan. Onderweg zijn we Cees nog evenwelterusten wezen wensen en zijn vervolgens zelf ook maar naar bed gegaan. De volgende dag zijn we na een goed ontbijt weer richting Polsbroek vertrokken.


Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!